TC de Markies
© DaDo 2018 Tourclub de Markies uit Bergen op Zoom        info@tcdemarkies.nl
VALPARTIJ MET ERG, HELAAS  (verslag clubrit 26 augustus 2018) Vandaag een rit met twee gezichten helaas. Op de eerste plaats een prima clubrit, niet zo'n hoge opkomst maar verder mooi weer, lekker windje en mooie route over de Zeelandbrug. Maar helaas ook een valpartij die misschien niet nodig was en waarbij Richard ten val kwam. Voor onze oude rot werd het een ernstige domper doordat in het ziekenhuis bleek dat zijn kom was afgebroken van zijn bovenbeen. Een snelle operatie deze zondag is nodig om alles weer goed te zetten. Veel sterkte Richard, en hopelijk herstel je voorspoedig!! Maar goed. Laten we beginnen bij het begin. Samen met Arjan rijd ik al voor acht uur deze ochtend naar de Boulevard. Gezien de lengte van de rit vertrekken we een uurtje eerder om bijtijds thuis te zijn voor het middageten. De zon schijnt maar de verspreide natte plekken op de wegen verraden dat er de afgelopen nacht de nodige regen is gevallen. Net als gisterenmiddag overigens. Ook wijst de temperatuur slechts 11 graden aan, waarmee duidelijk mag zijn dat de hele lange, intensief warme zomer dan toch echt voorbij is! Dat leidde eerder op de ochtend al tot vrouwenstress: Wat trek ik aan vandaag? Ik besluit om mijn korte koersbroek aan te doen en een shirt korte mouw met daar overheen shirt lange mouw. Om me heen kijkend bij de start zie ik een divers pallet aan kledingkeuzes. Variërend van alles lang tot alles kort! Ik was niet de enige die niet goed wist wat aan te trekken.... We vertrekken op mijn verzoek iets na achten zuidwaarts richting Mattemburg. Chauffeur van de dag is Erwin. Hij heeft de pech dat de route van vandaag niet alleen niet kortste maar ook zeker niet de gemakkelijkste binnen onze routeaanbod is! Diverse keren vandaag rijden we op fietspaden en niet altijd is even duidelijk hoe de bus dan het beste kan rijden. Ik overleg even kort met Erwin een paar knelpunten en samen hopen we dat het allemaal goed gaat komen! Vanaf de eerste meters is het Ludo die vandaag op kop rijdt. Dat blijft hij tot voorbij de Zeelandbrug doen, ruim 60 kilometer onafgebroken! Tenminste, bijna onafgebroken eigenlijk, want in Yerseke mist hij samen met zijn collega voorrijder Bas de afslag van het fietspad af. Eventjes rijdt hij nu helemaal achteraan en kost het hen nog een flinke inspanning om weer vooraan te komen. Vol adrenaline meldt hij zich vooraan, zich hardop afvragend waarom er niet eventjes gewacht had kunnen worden. Maar ja, beste Ludo, het peloton wacht nu eenmaal op niemand zoals je misschien weet. Maar ondanks de verbale uitspatting neemt hij wel weer gewoon de kop en als zijn maatje, en mister-first-row Bas zich ook weer voorop nestelt gaat het toch eventjes te hard. Op zich gaat de rit voorspoedig met weinig bijzonderheden. De wind is zuidelijk en dus hebben we de eerste helft van de geplande 130 kilometer de wind min of meer mee. Het fietspad is na de brug over het Schelde-Rijn-kanaal nog steeds onderbroken en dus dirigeer ik als ritkapitein de meute alvast de rijbaan op. Gelukkig is het niet druk en even later keren we weer terug naar het fietspad. De passage van Krabbendijke verloopt soepeltjes en ook de polders door op weg naar Yerseke zijn geen probleem. We zijn wel even Denny en de bus kwijt maar die zien we gelukkig snel weer terug. De volgende 'hindernis' is de postbrug over het kanaal door Zuid Beveland. Ludo en Gaetano willen niet voor elkaar onderdoen en houden het tempo hoog. Het is geen bijzonder moeilijke klim, de brug is slechts 10 meter hoog, maar de combinatie van vals plat en tegenwind laat zich best voelen! Op weg naar en door Wemeldinge volgen we het fietspad. Tenminste, het grootste gedeelte van het peloton voor het grootste deel van de route. Ik wil toch echter iedereen verzoeken om de aanwijzingen van de ritkapitein op te volgen en de route te volgen die degene voor hen ook rijden! Dit voorkomt chaos en gevaarlijke situaties zo veel mogelijk. Even later kies ik als ritkapitein ervoor om juist niet het fietspad te volgen. Langs de Oosterscheldedijk is het vaak druk op een te smal fietspad voor twee richtingen. Vandaag was het echter drukker met duikers dan met medefietsers, maar dat is vooraf moeilijk in te schatten. Bij Kattendijke gaan we dan alsnog het fietspad op en ik merk dat het tegenwoordig helemaal doorloopt tot Wilhelminadorp! Na de bekende ophaalbrug van eerder genoemd dorp gaan we gewoon rechtdoor. Ondanks dat de pijltjes van één of andere fietstocht ons graag rechtsaf sturen, volgen we vandaag de route zoals deze op de site staat. Dus geen extra kilometers langs de Goese Sas maar gewoon recht toe recht aan! Met de passage van de Zandkreekdam wisselen we Zuid Beveland in voor zijn noordelijke tegenhanger. Nu klinkt een harde knal. Eventjes wordt er geopperd dat er jagers actief zijn, maar als ik achterom kijk zie ik twee leden achterblijven. Omdat de Bus net op parallelweg aan de andere kant van de N256 rijdt laat ik de hele bups halt houden. Albert zijn achterband is geklapt en Denny staat bij hem. We overleggen eventjes met Erwin. Hij zal omrijden en Albert ophalen terwijl de rest door zal rijden op weg naar de langste brug van Nederland. Inmiddels nestel ik me naast Ludo, die nog steeds vrolijk op kop rijdt. We hebben de wind nu vol in de rug en rijden de 17 meter hoge en 5022 meter lange verkeersbrug op. Wat normaal nog wel eens wil gebeuren bij windje mee blijft vandaag uit. Dus geen recordsnelheden, geen aanvallen op segmenten, maar gewoon handjes op het stuur en relaxt recht zo die gaat! En dus rijden we 33,5 km/uur gemiddeld boven de Oosterschelde! Misschien dat het kwam omdat we bij het oprijden konden zien dat de brug aan de kant van Zierikzee open stond en het dus geen nut had om heel hard te scheuren? Wie zal het zeggen! Na de Zeelandbrug stoppen we bij de oversteek van de N256. Albert heeft inmiddels zijn achterband vervangen en is hier afgezet door Erwin. Diverse leden maken van de mogelijkheid gebruik om spullen in de bus te leggen of vers water te pakken. Ook zijn er blijkbaar problemen bij Wouter, hij staat in ieder geval zijn band op te pompen. Dit punt is trouwens buiten een geplande rustplaats ook het keerpunt voor vandaag. Vanaf nu zal de wind voornamelijk tegen zijn. Tot aan de Philipsdam grotendeels schuin van voren, daarna recht van voren! Wie heeft zin om op kop te rijden? Voorzitter Jochem voelt zich geroepen om de club letterlijk aan te voeren! Afgewisseld met enkele adjudanten zoals eerst Mark en daarna Bas en Peter, splijt hij de wind die best strak ons in het gelaat blaast. De zon schijnt nog steeds en de temperatuur heeft wat gewonnen. Niet dat het nu opeens zomers is, maar al met al valt het zeker niet tegen! We passeren Bruinisse en rijden de Philipsdam op. We slaan halverwege rechtsaf en dan hebben we de wind opeens recht van voren en voelt de vrij simpele klim naar de brug van de Krammersluizen een beetje als de Keutenberg. Alhoewel ik maar 26 km/uur rijd, is er niemand die wil overnemen! Rene Been rijdt nog even op kop maar laat al snel ook lopen! Nu volgt de afdaling en vervolgens de Slaakdam. Af en toe toont een individu zijn neus aan het venster. Frenk Sr. doet dat een paar keer en ook Lars, nog bijkomend van zijn tweede plek in de koers van Weensdrecht van gisteren, rijden eventjes op kop. Maar steeds laten ze wel redelijk snel weer lopen en rijd ik eenzaam vooraan aan kop van een lint. Pas bij het afslaan de Broekseweg richting de beide Vossemeren in laat ik me afzakken. De finales zijn nu niet ver meer! Na de splitsing kijk ik even achterom. Een vrij omvangrijke A-groep kiest achter mij positie. Lars zit hier vooraan en men vindt dat blijkbaar prima zo. Bij het opdraaien van het fietspad bij Heense Molen dreigt het echter direct stil te vallen. Vooraan wordt zelfs geremd om maar niet op kop te hoeven komen. Daar heb ik vandaag geen zin in en zodra ik een gaatje vind duik ik daarin en neem de koppositie. Niet dat ik heel hard demarreer, maar ik ga gewoon tempo rijden. Als ik achterom kijk blijkt alleen Charl in mijn wiel te zitten. Het gat is niet groot. Toch besluit ik het er maar op te wagen en blijf gewoon tempo maken. Charl neemt telkens kort over maar zorgt er zo wel voor dat we niet stilvallen. Hoewel we best een tijdje los rijden zijn we voor keerpunt de Zwarte Ruiter al het haasje. Jochem komt hier ons voorbij gestoken. Daarna ontspint zich een boeiende finale met flink wat uitvalpogingen. Denny probeert het maar voelt dat de benen vandaag niet super zijn. Vooral de poging van Yasta is serieus. Het kost mij een hele inspanning om het gat een stuk te dichten waarna een actieve, maar bovenal alerte Charl het laatste stukje dicht rijdt. Daarna is het weer aan Denny en ook ik kom weer vooraan los te zitten, net als Lars. Maar geen van die pogingen krijgt voldoende ruimte. Na de afslag de Glymesweg in is het Huub die het probeert. Maar alhoewel hij volle bak gaat lukt het ook hem niet. In mijn gretigheid neem ik ook bij hem de achtervolging op me. Maar als ik het hele zwikkie in mijn wiel heb terug gebracht is het Yasta die weer aangaat. Hij krijgt zijn maatje Eric en uiteraard Charl met zich mee. Ook Folke sluit vrij makkelijk aan. Net zoals vorige week is hij op zijn Zeeuws zuinig met zijn krachten om gesprongen. Voor me zie ik Denny nog proberen de oversteek te maken. Met mijn laatste krachtinspanningen sluit ik bij hem aan maar als ik naar voren kijk zie ik dat het gat naar de kopgroep van vier alleen maar groter geworden is. Ik baal eventjes flink, maar meer zit er nu even niet in. Denny moedigt me nog aan maar ik vertel hem dat ik echt aan mijn max zit. Ondertussen zien we de B-groep aan de kant staan. Dan heb ik nog geen idee wat er aan de hand is. Pas later hoor ik van de valpartij van Richard en wat er allemaal aan vooraf ging. Maar goed, op dat moment heb ik, en volgens mij ook de andere A-renners, daar geen oog voor. Voor ons zie ik dat de vier naar elkaar kijken en even heb ik hoop dat we misschien nog bij kunnen komen. Maar dat blijkt ijdele hoop wanneer men vooraan al vrij vroeg aan de eindsprint begint. Een blik naar achteren leert me tevens dat Denny en ik voor plek vijf en zes gaan strijden. Hoewel men ook van achteren dichterbij komt is het gat te groot. Vooraan is het Folke die het beste sprint en voor Charl, Yasta en Erik wint. Denny blijft mij voor terwijl de rest volgt. Ondertussen halen we allemaal renners die aan de B-finale meededen in en wordt beetje bij beetje duidelijk wat er heeft gespeeld. Zonder de schuldvraag bij iemand neer te willen leggen wil ik wel iedereen oproepen om ten alle tijden met het koppie erbij te rijden. Ook in de finales! Probeer alert te zijn op mede weggebruikers, de weg is niet van ons! Probeer terug houdend te zijn in je reacties richting anderen. Niet omdat wij watjes zijn, niet omdat die anderen heilige boontjes zijn die niets fout doen, maar simpelweg omdat wij de zwakste weggebruikers zijn die altijd aan het kortste eindje trekken. Dat bleek vandaag maar weer eens! Daan
© DaDo 2018 Tourclub de Markies uit Bergen op Zoom        info@tcdemarkies.nl 
TC de Markies
VALPARTIJ MET ERG, HELAAS  (verslag clubrit 26 augustus 2018) Vandaag een rit met twee gezichten helaas. Op de eerste plaats een prima clubrit, niet zo'n hoge opkomst maar verder mooi weer, lekker windje en mooie route over de Zeelandbrug. Maar helaas ook een valpartij die misschien niet nodig was en waarbij Richard ten val kwam. Voor onze oude rot werd het een ernstige domper doordat in het ziekenhuis bleek dat zijn kom was afgebroken van zijn bovenbeen. Een snelle operatie deze zondag is nodig om alles weer goed te zetten. Veel sterkte Richard, en hopelijk herstel je voorspoedig!! Maar goed. Laten we beginnen bij het begin. Samen met Arjan rijd ik al voor acht uur deze ochtend naar de Boulevard. Gezien de lengte van de rit vertrekken we een uurtje eerder om bijtijds thuis te zijn voor het middageten. De zon schijnt maar de verspreide natte plekken op de wegen verraden dat er de afgelopen nacht de nodige regen is gevallen. Net als gisterenmiddag overigens. Ook wijst de temperatuur slechts 11 graden aan, waarmee duidelijk mag zijn dat de hele lange, intensief warme zomer dan toch echt voorbij is! Dat leidde eerder op de ochtend al tot vrouwenstress: Wat trek ik aan vandaag? Ik besluit om mijn korte koersbroek aan te doen en een shirt korte mouw met daar overheen shirt lange mouw. Om me heen kijkend bij de start zie ik een divers pallet aan kledingkeuzes. Variërend van alles lang tot alles kort! Ik was niet de enige die niet goed wist wat aan te trekken.... We vertrekken op mijn verzoek iets na achten zuidwaarts richting Mattemburg. Chauffeur van de dag is Erwin. Hij heeft de pech dat de route van vandaag niet alleen niet kortste maar ook zeker niet de gemakkelijkste binnen onze routeaanbod is! Diverse keren vandaag rijden we op fietspaden en niet altijd is even duidelijk hoe de bus dan het beste kan rijden. Ik overleg even kort met Erwin een paar knelpunten en samen hopen we dat het allemaal goed gaat komen! Vanaf de eerste meters is het Ludo die vandaag op kop rijdt. Dat blijft hij tot voorbij de Zeelandbrug doen, ruim 60 kilometer onafgebroken! Tenminste, bijna onafgebroken eigenlijk, want in Yerseke mist hij samen met zijn collega voorrijder Bas de afslag van het fietspad af. Eventjes rijdt hij nu helemaal achteraan en kost het hen nog een flinke inspanning om weer vooraan te komen. Vol adrenaline meldt hij zich vooraan, zich hardop afvragend waarom er niet eventjes gewacht had kunnen worden. Maar ja, beste Ludo, het peloton wacht nu eenmaal op niemand zoals je misschien weet. Maar ondanks de verbale uitspatting neemt hij wel weer gewoon de kop en als zijn maatje, en mister-first-row Bas zich ook weer voorop nestelt gaat het toch eventjes te hard. Op zich gaat de rit voorspoedig met weinig bijzonderheden. De wind is zuidelijk en dus hebben we de eerste helft van de geplande 130 kilometer de wind min of meer mee. Het fietspad is na de brug over het Schelde-Rijn-kanaal nog steeds onderbroken en dus dirigeer ik als ritkapitein de meute alvast de rijbaan op. Gelukkig is het niet druk en even later keren we weer terug naar het fietspad. De passage van Krabbendijke verloopt soepeltjes en ook de polders door op weg naar Yerseke zijn geen probleem. We zijn wel even Denny en de bus kwijt maar die zien we gelukkig snel weer terug. De volgende 'hindernis' is de postbrug over het kanaal door Zuid Beveland. Ludo en Gaetano willen niet voor elkaar onderdoen en houden het tempo hoog. Het is geen bijzonder moeilijke klim, de brug is slechts 10 meter hoog, maar de combinatie van vals plat en tegenwind laat zich best voelen! Op weg naar en door Wemeldinge volgen we het fietspad. Tenminste, het grootste gedeelte van het peloton voor het grootste deel van de route. Ik wil toch echter iedereen verzoeken om de aanwijzingen van de ritkapitein op te volgen en de route te volgen die degene voor hen ook rijden! Dit voorkomt chaos en gevaarlijke situaties zo veel mogelijk. Even later kies ik als ritkapitein ervoor om juist niet het fietspad te volgen. Langs de Oosterscheldedijk is het vaak druk op een te smal fietspad voor twee richtingen. Vandaag was het echter drukker met duikers dan met medefietsers, maar dat is vooraf moeilijk in te schatten. Bij Kattendijke gaan we dan alsnog het fietspad op en ik merk dat het tegenwoordig helemaal doorloopt tot Wilhelminadorp! Na de bekende ophaalbrug van eerder genoemd dorp gaan we gewoon rechtdoor. Ondanks dat de pijltjes van één of andere fietstocht ons graag rechtsaf sturen, volgen we vandaag de route zoals deze op de site staat. Dus geen extra kilometers langs de Goese Sas maar gewoon recht toe recht aan! Met de passage van de Zandkreekdam wisselen we Zuid Beveland in voor